Zon

Gisterenavond overleed in IJsselstein Hettie van Rijn, vriendin van mijn Hettie en moeder van Joost zijn beste vriend. Ze is lang ziek geweest en had een bijzondere levensfilosofie om om te gaan met haar ziekte.

 

Ze heeft namelijk niet tegen gestreden tegen haar ziekte, maar al haar energie in leven gestopt.

 

Hettie, je bent er niet meer, maar je filosofie leeft verder.

Voor jou onderstaand gedicht en zoals ik me jou ga herinneren.

 

De zon komt op

Voor jou niet meer

 De zon geeft licht

Maar toch blijft het donker

 De zon geeft warmte

Maar zonder jou is het koud

De zon geeft energie

Veel positieve energie aan jou

De zon laat ontkiemen

Een wonder tot aan het einde weer niets

De zon geeft kleur

Ook in de donkerste dagen

De zon verblindt

Maar we mogen de ogen niet sluiten

De zon lacht

Maar geeft ruimte aan verdriet

De zon beslist

Het licht is uit

De zon gaat onder

Maar jouw lach blijft stralen