Gearriveerd en aan de slag

Vandaag is het weekend (jaja, dat valt hier op vrijdag) en tijd om even de eerste ervaringen uit te wisselen na een hectisch begin. Afgelopen woensdag vertrokken vanaf Schiphol waarbij het afscheid me toch wel zwaar viel. Het voelt toch alsof je iedereen in de steek laat. Vermoeid het vliegtuig in, alle lijstjes in mijn hoofd leeg, tijd om te reizen. Na een korte vlucht (50 min) geland op Frankfurt. Op het vliegveld heb je een lange tocht voor de boeg (ca. een half uur met treintje en veel lopen), want de vliegtuigen richting het midden oosten vertrekken vanaf een apart gedeelte van het vliegveld. 2 keer een pascontrole, uitgebreide fouillering en dan zit je wachten tussen bijna allemaal niet Europeanen. Uiteindelijk vertrok het toestel met een half uur vertraging, want het vluchtschema moest aangepast worden (er was geen toestemming om een bepaald luchtruim te passeren). Onderweg weinig te zien, want het was geheel bewolkt tot ruim nadat het donker geworden was. Boven de Middellandse zee wel Cyprus gezien en toen bleek dat we inderdaad een omweg gingen maken. I.p.v. rechtdoor te vliegen bogen we af naar Egypte om vervolgens na de Golf van Eilat weer een bocht terug te maken naar Saudi Arabië (precies om Israël heen). Aan de horizon was een grote oranje stip waar te nemen, waarvan ik het vermoeden heb dat die het gevolg was van een aanslag van Syrische rebellen op een gasleiding bij Damascus (een fikkie dus). Grappig was wel dat in het deel van Egypte waar we overheen vlogen heel veel verlichting was, even later overgaand in totale duisternis boven de woestijn van Saudi Arabië. Af en toe iets van een stad waarneembaar, tot uiteindelijk Riyadh in beeld kwam. Een mooie introductie, want we deden een rondje boven de stad alvorens te landen. Meteen alles gezien dus. Na een lange pauze, parkeerplaats was bezet, eindelijk het vliegtuig uit (wat een rommel bleef er achter, een grote bende) en het volgende spannende gedeelte tegemoet, de douaneformaliteiten. Lange rijen mensen kwamen in het vizier en de 1,5 à 6 uur aangegeven wachttijd uit de introductiebescheiden gingen door mijn hoofd. Dit viel alles mee, zoals even later bleek. Ik stond in de goede rij, althans ik was in de goede rij neergezet, want 15 minuten later was ik aan de beurt voor de irisscan en de vingerafdrukken. Honderden mensen die in andere rijen langer stonden te wachten, moesten nog even wachten. Vervolgens koffer bij de band opgehaald en naar de douanecontrole. Deze verliep net zo soepel als op Schiphol en voor ik het wist stond ik in de ontvangsthal, appeltje eitje. De vriendelijke chauffeur stond al te wachten en even later in een busje op pad naar de compound in the middle of nowhere. Daar gearriveerd om 1 uur. Prima introductie gekregen van de chauffeur, hij is namelijk ook een stukje facilitair manager, kortom een gespreid bedje. Huis tip top in orde, alles nieuw, alles in elkaar gezet (IKEA) door collega's van het Early Mobilisation Team (hartelijk dank). Ik heb een grote, gemeubileerde woonkamer (tafel, stoelen, bank, tv, kasten), een luxe keuken (met wasmachine/droger, vaatwasser, magnetron, oven, broodrooster, koelkast/vriezer) en 2 slaapkamers met elk eigen sanitair (toilet, wastafel en groot ligbad). Alles uiteraard airconditioned, want dat is wel nodig. Het uitzicht is niet alles, gelukkig zit ik 1 hoog en kijk ik uit over de muur om de compound. Maar aan de andere zijde van de muur is een woestijn met wat asfalt en lantaarnpalen. Wellicht toekomstige uitbreiding compound. Aan de compoundzijde een vinexwijk met appartementen en villa's voor de singles en family's. Alles keurig aangelegd (welhaast clean), bomen aangeplant met watervoorziening (daar waar ie niet werkt is ook te zien). Over 25 jaar ziet de compound eruit zoals te zien is op www.albustanvillage.com. En geloof het of niet, maar dat gaat ze lukken. Nu is alles nog heel kaal, maar dat verandert snel. Op de compound is een eigen zwembad, daar ga ik zodadelijk even heen. Dan vanmiddag om half drie verzamelen, worden we door een andere chauffeur naar het winkelcentrum gebracht, kunnen we inkopen doen. Zo hier laat ik het even bij. Nog veel meer te schrijven, maar dat komt binnenkort. groetjes Bas.

Op 23 oktober reis ik af naar Riaydh Saudi Arabië. Mijn werkgever Strukton gaat daar als participant aan het conmsortium FAST het metronetwerk realiseren. In deze blog ga ik mijn ervaringen in verre buitenland met jullie delen. Veel leesplezier en schrijf maar wat leuks terug.