4-5

Sinds enkele weken hebben we Saudische dames werkzaam bij FAST. Volgens de Saudische wet moet een bepaald percentage van het personeel bestaan uit Saudiërs zelf en om hier aan te voldoen is er personeel geworven. In eerste instantie wel een enigszins vreemde gewaarwording. Ons was verteld en dat kun je ook in diverse boekjes lezen dat een vreemde een Saudische vrouw niet mag aanspreken of aanstaren. Je moet haar man of mannelijke begeleider aanspreken, maar niet de vrouw zelf. Maar ja, dat wordt natuurlijk lastig in een werksituatie waarbij de dames een actieve rol spelen op de administratie. Het probleem is opgelost. De dames is tijdens het sollicitatiegesprek verteld dat communicatie met niet Saudische mannen tot de werkzaamheden behoort. Blijft het probleem over dat je als niet Saudiër een gesluierde dame moet aanspreken terwijl je van de restricties op de hoogte bent en er niet door in de problemen wilt komen. Ook dat probleem is opgelost...gewoon doen. En dan blijkt dat een aantal dames er helemaal geen probleem mee hebben, ze ratelen wat af, en een aantal zijn er zelf ook onzeker over. Wat verwacht zo'n niet Saudiër nu van je?
Op het moment dat wij het werk tijdelijk willen verlaten i.v.m. bijvoorbeeld een vakantie, moet we een zogeheten leave application invullen en laten ondertekenen. De dames bewaren die ondertekende formulieren. Nu hebben we bij Strukton het ondertekende formulier weer nodig om vliegtickets aan te vragen. Ik wilde dus graag een kopie van mijn ondertekende formulier hebben. Dat had wat voeten in aarde. Na enig zoeken had ze die van juni gevonden. Ik keek op het formulier en zag dat het de mijne niet was, maar die van een collega met, net zoals ik, een naam bestaande uit 3 delen met ook het tussenvoegsel "van". Toen ik haar liet zien hoe ik wel heette slaakte ze een diepe zucht: "It all looks alike". Grappig, maar voor haar is dat natuurlijk zo. Vreemde karakters en dan moet je ze ook nog uit elkaar zien te houden. Omgekeerd hetzelfde, ik zit hier nu 7 maanden, maar aan het Arabische schrift kan ik nog steeds geen touw vastknopen.

Vorige week hebben we hoog bezoek gehad uit Nederland. De voltallige directie van Strukton International inclusief de eigenaar van Strukton waren hier op bezoek. De directie komt hier wel vaker (eens per 6 weken), maar de eigenaar, Gerard Sanderink, had ik nog nooit persoonlijk ontmoet. Wel goed dat ie geweest is. Investeren in een vreemd land is een ding, maar aandacht geven aan de mensen die moeten zorgen dat die investeringen rendement opleveren, is erg belangrijk. De steun is absoluut noodzakelijk. Het geeft je een gevoel dat je gezien wordt en niet zomaar een schakeltje bent in een groot geheel. Het meerdaagse bezoek werd afgesloten met een gezamelijk diner hier op de compound, waarna in de aansluitende nacht de hele club in een en hetzelfde vliegtuig vertrok terug naar Nederland. Als daar geen vertrouwen in de luchtvaartmaatschappijen uit spreekt....

Vandeweek is mijn persoonlijke temperatuurrecord verbroken. Stond het op 42 graden, ooit in een warme zomer in Frankrijk, het is inmiddels bijgesteld naar 44 graden. Gisteren bereikt. Op zich is de hitte goed te weerstaan zolang je maar uit de buurt blijft van bijvoorbeeld asfalt of de galerij van het appartement. Zo'n galerij voelt echt alsof je net een hete oven opendoet en asfalt alsof je op de ovenplaat zelf loopt. De luchtvochtigheid is extreem laag, gisteren 6%, waardoor het echte hitte wordt en het niet benauwd aanvoelt. We zijn ook gewoon bij het zwembad geweest, goed ingesmeerd natuurlijk (factor 50), lekker gezwommen, allemaal goed te doen. Ik heb alleen aan het einde van de middag een foutje gemaakt door nog even met mijn smikkel vol in de zon te gaan zitten. Ik dacht dat het wel kon. Binnen 15 minuten verbrand, meteen afgestraft. Vandaag nog een extra duit in het zakje gekregen van mijn meelevende collega's, "Bas, wat ben je aangebrand vandaag", "Nee hoor, het is hier helemaal niet warm, daar heb alleen jij last van". Pffff.

Tot volgende week.

Temperaturen van afgelopen week, 24-05 t/m 31-05: 42-43-42-43-43-43-44-42.

Sorry, kan het niet laten.

Toch een aangename verrassing om de dag mee te beginnen?

4-4 divers 2

Onlangs zijn we bij de Arabische uitvoering van de brandweer geweest, genaamd Civil Defense. Een machtige organisatie, want als zij geen groen licht geven, gaat het feest niet door. Aanvullende eisen van hen zijn gebruikelijk, omdat ze nou eenmaal bepaalde principes hebben. Geen verschil met Nederland dus. Je bent verantwoordelijk of je bent het niet.
De binnenkomst in het gebouw is bijzonder, naast de portier staat een wacht met een machinepistool. Ik denk dat je nog wel een keertje extra nadenkt over een mogelijk bezwaar, kortom niet protesteren als je het niet eens bent met het oordeel over je dakkapel. De man lacht overigens, het lijkt alsof hij in de gaten heeft dat wij zo'n welkom niet verwacht hadden. We worden overigens prima ontvangen. Na wat omzwervingen door het gebouw waarbij het lijkt alsof men op zoek is naar mensen om evenveel deelnemers te kunnen afvaardigen als waarmee wij zijn komen opdraven, worden we uiteindelijk in een prachtig aangeklede vergaderzaal ontvangen. Grote, zware tafels, ovaalvormige opstelling, heerlijke stoelen en..... een allerbelabberdste vloerbedekking met vlekken waarvan je niet wil weten waar die vandaan gekomen zijn, een groot contrast.
We mogen gaan zitten, waarbij we van de gastheer te horen krijgen dat we nog even moeten wachten op de brigadier, hij is nog in overleg. In de 15 minuten daarna komen er steeds meer mannen binnen. Allemaal geuniformeerd, allemaal strak kijkend. Uiteindelijk komt de grote baas binnen, breeduit lachend, hij heeft er zin in. Iedereen krijgt speciaal een hand en we worden hartelijk welkom geheten, ontspannend. Het valt me op dat er 6 gradaties zijn verdeeld over de 7 deelnemers van onze gesprekspartner. Er is er eentje met 0 sterren (de junior) op de epaulet, 2 met 1 ster, 1 met 2 sterren, 1 met 2 sterren, 2 hele biezen en een halve bies op de borst, 1 met 2 sterren en een rode boord, 1 met 3 sterren en 2 hele biezen en 1 halve bies op de borst en een rode boord en eentje met 3 sterren, 2 hele biezen en 2 halve biezen en een rode boord. Die laatste lijkt me de hoogste in rang, maar nummer 2 voert het woord. Hij spreekt Engels, de andere waarschijnlijk niet. Aandachtig wordt geluisterd naar onze presentatie, na afloop neemt nummer 2 het woord. Gedurende het gesprek voegt junior op een gegeven moment wat toe, waarna nummer 2 hem op een hele nette wijze uitlegt dat hij het bij het verkeerde eind heeft. Hij moet het nog leren. Wat later herhaalt dit zich, waarbij junior wel een rake opmerking heeft. Nummer 2 wordt enthousiast, geeft aan dat ie gelijk heeft met zijn commentaar en dat wij daar goed op moeten letten. Ik heb in de gaten dat junior het niet begrepen heeft en zijn baas dus ook niet, maar ik laat het maar zo. Komt wel goed en ik weet niet of je nou moet gaan discusiëren met deze heren of niet. Goodwill kweken is erg belangrijk. Na afloop verlaten nummer 1 en 2 als eerste de zaal, waarbij junior nadrukkelijk een schouderklopje en een hand krijgt van de baas. Goed gedaan jochie, jij komt er wel. Prachtige ceremonie en een hele strakke hiërarchie.

Afgelopen donderdag en vrijdag ben ik weer even in Dubai geweest. Alweer bijna 30 dagen aaneengesloten in het land en dat betekent even wat stempeltjes halen. Je kunt in 1 dag op en neer, maar ik had besloten er een dagje aan vast te plakken en te genieten van 2 dagen strand. 's Avonds in het hotel besluit ik even naar de bar te gaan om te genieten van een goudgele vriend. Raak ik daar in gesprek met een Zuid Afrikaan met Nederlandse voorouders waarbij hij nu al weer 10 jaar in Dubai woont en keukens van hotels managed. Nee, naar Saudi gaat ie van z'n leven niet meer. Voorgoed genezen na live een terechtstelling meegemaakt te hebben. Dubai is voor hem het beloofde land. Heel veel geld verdienen, een stad met ongekende mogelijkheden. Verder volgt een gezellige avond, we doen inspiratie op over het managen van teams en nogal wat bier later lig ik om 2 uur in bed. En dit terwijl ik eigenlijk van plan was om vroeg te gaan slapen, want ik was al op sinds 4 uur in de ochtend. Maar ja, op het strand kun je ook uitrusten.
Bij terugkomst in Riyadh werd ik voor het eerst geconfronteerd met de willekeur van de douane. Tot dusver was het me altijd mee gevallen, maar nu, de zevende keer, pakte het anders uit. De GCC kassa (GCC=Gulf Country Citizin) liep vlot door (zoals gebruikelijk), de kassa's (6) voor de Pakistanen liepen helemaal niet door (ook gebruikelijk) en bij de andere kassa's (4) moet je een beetje geluk hebben. Nou het leek alsof de man van mijn kassa voor het eerst paspoorten zag. We (een collega en ik) probeerden nog van rij te wisselen, werden teruggewezen, om uiteindelijk na 5 kwartier de vraag te krijgen van een langslopende douanier of we nieuw waren of voor een visarenewal in de rij stonden. Enfin, 5 minuten later geregeld, stempeltje erbij.
Het zoeken naar onze chauffeur duurde ook nog enige tijd, omdat we een misverstand hadden wat nou de exit was. Hij dacht de vrije zone na de douane, terwijl wij dachten de uitgang van het gebouw. Toen we 'm gevonden hadden, zei hij tegen ons dat er nog iemand opgehaald moest worden. Wij tweeën en nog iemand. Moest ook uit Dubai komen. We keken elkaar niet begrijpend aan, maar een blik op zijn lijst was voldoende. Hij moest ook nog een Adelbert van Aart meenemen....

Tot volgende week.

Temperaturen periode 17-05/24-05: 37-38-39-41-41-42-38-42 (42 en 38 zijn in Dubai gemeten). Voor de hele komende periode worden er alleen maar temperaturen boven de 40 graden voorspeld!!
Pffff.

Bloeiende bomen bij het strandpark in Dubai.

4 weken nog niets van te zien en nu....

4-3 divers

Om maar met een weekje geleden te beginnen, eventjes terugkijken naar het songfestival. Bij onze ontwerpende partij loopt een Engelse collega rond, beetje postuur Obelix, rossig, met baard. Komt ie op zondagochtend binnen uit Dubai, baard eraf. De eerste speculaties doen de ronde. Weddenschap verloren, United geen kampioen? Mrs. Lake vond het teveel kriebelen? Uiteindelijk hebben we maar besloten hem te vragen of ie even een liedje wilde zingen....maar ehhh, ook daar geen associatie. Wel hilariteit alom.
De afgelopen weken hebben zich een beetje gekenmerkt door overgangsweer. De ene dag stralend weer, diezelfde dag gevolgd door een plots opstekende wind, gele luchten en een pak zand erbij. De dag erop weer stralend weer met 's avonds een onweersbui. Een paar dagen later 's avonds tijdens het eten ineens een hele donkere wolk en hups weer een lading zand over je heen. Een paar dagen later vanuit mijn flat 's ochtends nog geen 200 m zicht, zand en stof. De hoeveelheden water die gevallen zijn zijn niet echt vermeldingswaardig, alleen het heeft geregend! Inmiddels is de regentijd voorbij en gaan de temperaturen oplopen. Als ik de voorspellingen moet geloven komt het deze week nog boven de 40 graden (gevoelstemperatuur 38 graden) en dat blijft dan voorlopig zo. 's Nachts gaat het naar 30 graden. Jippie.
Tot dusver was het goed toeven op onze vrije dag bij het zwembad. Ik heb even een sfeerplaatje toegevoegd hoe we ons daar vermaken, het oranje badlaken is de mijne, voorbereid op de WK. Vanuit het zwembad waren de laatste weken ook prachtige wolkenpartijen te zien. Tsja, dan ga je voor de bijl als cloud lover. Het grappige is dat nu ook andere mensen enthousiast worden van wolken. Wat opvalt aan ons gedrag bij het zwembad is dat we 's ochtends arriveren om dan pas richting einde van de middag te vertrekken, terwijl anderen slechts een uurtje of twee uurtjes aanwezig zijn. Die laatste categorie komt uit landen waar bijna altijd de zon schijnt en je je nooit druk hoeft te maken over het weer, terwijl wij er ongemerkt vanuitgaan dat een lekkere warme dag weleens de laatste van het seizoen kan zijn en je tot volgend jaar moet wachten voor de volgende. Dus zo lang mogelijk profiteren.
De compound heeft overigens 2 zwembaden, het bad van de foto en het bad van de sfeerplaatjes uit het begin. Dat laatste bad is de laatste tijd geregeld dicht geweest omdat de palmbomen dreigden om te vallen (eentje is ook daadwerkelijk gekapseisd). Wat blijkt, het bad is verdiept aangelegd waardoor ook de palmen verdiept staan. Nu staan ze met de wortels in het grondwater en rotten ze weg. Kun je nagaan, in een land met een gigantisch neerslagtekort, rotten de bomen weg door te veel water. Wat gaan ze er nu aan doen? Je raadt het al, er wordt een drainagesysteem aangelegd om het overtollige water weg te pompen. En hoogstwaarschijnlijk wordt dat water geloosd op het riool. De wereld op z'n kop.
Op de compound worden overigens al weer de eerste reparatiewerkzaamheden uitgevoerd, zie foto. Ze hebben tijdens een inspectie zichtbare en onzichtbare scheuren ontdekt, waarbij de compoundbeheerder de aannemer aansprakelijk heeft gesteld. Gevolg? Alles wordt opengehakt, dichtgesmeerd, geschuurd en opnieuw gesausd. Ik moet zeggen, het wordt keurig gerepareerd, je ziet niet waar ze bezig zijn geweest, zelfs de scheuren zijn weg. De noodzakelijke reparatie is trouwens wel een teken hoe hier gewerkt wordt. Alles wordt heel strak en keurig opgeleverd, maar je moet niet komen na een jaar of nog een paar jaren later. We hebben in de stad wat voorbeelden gezien van parkeergarages die pas gereed waren en die er nu al uit zien alsof ze al 30 jaren meegaan. Hetzelfde verhaal hoor ik van het vliegveld. Een 20 jaar oude terminal die er nu al uit ziet alsof ie er al 50 jaar staat. Ik hoop dat de metrolijn er over 10 jaar anders uitziet.

Tot volgende week, ik ga donderdag en vrijdag weer even naar Dubai. Ik weet nu op welk strand ik moet zijn.

Temperaturen van de afgelopen weken (weer bijna vergeten), van 27-04 t/m 18-05:
40-39-37-38-37-39-37-34-35-37-39-39-36-37-38-38-38-34-35-37-37-38. De dagen met 34 graden voelden koel aan. Pffff.

Zandstorm 1, overdag

Zandstorm 2, 's ochtends vroeg

Zandstorm 3, op vrije vrijdag.

Zandstorm 4 in de avond.

En zo waren er nog een paar.

 

Seconde 32!

 

Huizen in de lappenmand.

 

Struktonners druk aan het werk.

 

Trechterwolk.

 

Lijkt wel een beetje op mijn stationsoverkapping.

 

 

Altocumulus Lenticularis, een van mijn favorieten.

 

 

4-2 nog even Dubai

Nog eventjes een keertje terug naar Dubai. Er is nog zoveel te vertellen. En ik kan eindelijk mijn filmpjes vanaf de Burj Khalifa, die ik in januari gemaakt heb, plaatsen. Ik had ze thuis nog niet laten zien, de verrassing moest natuurlijk een beetje bewaard blijven.
We zijn in Dubai natuurlijk ook een keer met de metro geweest. Openbaar vervoer in zijn algemeenheid vind ik een prima voorziening, maar het is weleens lastig als het een vervoermiddel blijkt te zijn dat je komt ophalen op een plaats waar je niet wilt vertrekken en brengt naar een plaats waar je niet naar toe wilt. Het voor- en na-traject is het complicerende deel van een overigens snelle wijze van vervoeren. Ik had voor de familie een auto gehuurd (slechts 20 Euri per dag voor een VW Jetta) om juist dat voor en natraject te versoepelen en het gesjouw met koffers te voorkomen. Maar de ene dag dat we naar Dubai Mall gegaan zijn, zijn we met de metro gegaan. Ons hotel zat zelf op de hoek van de Mall of Emirates en beide Mall's hebben een metrostation, dus geen voor- en natraject en dan legt de auto het snel af. Het opvallende aan het metrosysteem van Dubai is dat er geen machinist aanwezig is. Een systeem met volautomatische besturing, je kunt zelfs helemaal voorin staan. Afhankelijk van de bevolkingsdichtheid (catchment area) zijn er weinig of juist meer stations. Erg creatief met de naamgeving van de stations zijn ze niet geweest. Waar we in Europa gewend zijn aan namen gerelateerd aan wijken of straten, hebben in Dubai vele stations aparte namen zoals Noor Bank, First Gulf Bank, Bur Juman of Golden Tulip Al Barsha Sharaf. Allemaal gesponsorde bedrijfsnamen, niets geen wijken o.i.d. Tussen twee stations hoor je dan "El mehappel kordi maggija Noer Bank" (geen idee hoe je het schrijft, maar zo klinkt het), "The next station is Noor Bank". Lijkt me leuk om dat in Nederland ook te doen, "Het volgende station is Tandarts Wortel" of "Het volgende station is het eindstation DELA". Ook in de wijknamen zit weinig creativiteit, bv. Al Barsha 1, Al Barsha 2, Al Barsha 3, Jumeira 1 t/m 3 etc. Een gemiste kans m.i. Je wilt een stad, je wilt het groots en snel, van alles het mooiste, luxste, geld geen probleem en dan vergeet je een paar puntjes op de i te zetten...
De architectuur van de gebouwen bevat minder eentonigheid, gekker dan gek is soms het motto. Er zijn hele saaie wijken bij, die aan de andere kant door hun volhoudende eentonigheid toch weer indruk maken. Wat te denken bijvoorbeeld van ca. 30 welhaast identieke woontorens van pakweg 150 m hoog vlak naast elkaar. Ook een getordeerd gebouw valt op, ik heb er helaas geen foto van. Wel een fotootje van een soortgelijk gebouw dat op dit moment in Riyadh in aanbouw is. De torsie natuurlijk nog wat sterker dan in Dubai, baas boven baas. Als je goed kijkt zie je dat alleen de gevel "tordeert", de kern is mooi recht.
Tot zover Dubai, ik mag er binnenkort weer heen voor mijn 30 dagen visarun. Heel vervelend zo'n strand.
Vandeweek nog even met een Koreaanse collega over Dubai gehad. Hij wil er ook heen. Zijn familie komt binnenkort vanuit Seoel deze kant op en hij overweegt "The loute via Dubai befool coming to Liyadh". Een alleraardigste collega, komt op Al Bustan wonen, maar ziet als bezwaar dat hij dan zijn collega's ook in het weekend gaat tegenkomen "Al Bustan is nice but then I see you on Fliday too". Ik heb 'm even gerustgesteld dat we als het even kan, op vrijdag niet over het werk praten. Overigens kom je hier heel weinig Koreanen tegen, alhoewel er toch een hele hoop wonen. Geen idee wat ze uitspoken tijdens hun vrije dag, misschien wel de hele dag uitgeteld op de bank. Zal ze het morgen eens gaan vragen.
Vandeweek ook wat minder nieuws gehad over mijn stations. De beoogde vergroting van de overkapping gaat hoogstwaarschijnlijk niet door. Daar waar ons altijd verteld is dat geld geen enkel probleem is, hebben we nu de opmerking teruggekregen dat het te duur is. Of zoals een Engelse collega zei: "Money is never an issue until the moment you've asked for it". We gaan afwachten, 100% zeker is het nog niet, maar het zit er niet ver vandaan. Maakt niet uit, 5 ton ontwerpkosten verder (worden hopelijk wel betaald), 3 maanden in de vertraging (krijgen we er hopelijk wel bij), maar we blijven lachen (onbetaalbaar). Als de hele handel geannuleerd wordt gaan we terug naar de grote dame met het kleine hoedje, waar ik al eerder over schreef. Eens kijken of we daar een mooie bijnaam voor kunnen verzinnen.

Tot volgende week.

Vanaf Burj Khalifa, 454 m hoogte.

"Getordeerde" toren.

4-1 Dubai

Even een weekje weggeweest, maar daar ben ik weer. Helemaal weer opgeladen na een weekje even helemaal wat anders. Met het gezin naar Dubai, een hele ongewone vakantie voor ons allemaal. Nog nooit met z'n allen in een hotel geweest, Bart en Joost nog nooit gevlogen, nog nooit buiten Europa geweest en nog nooit vakantie gevierd in een stad. Was wel spannend allemaal, alles via internet geboekt en dan maar afwachten of alles ook gaat werken. Nou dat heeft het, van de eerste tot en met de laatste minuut.
Alhoewel het voor mij niet de eerste keer was dat ik er was heb ook ik weer mijn ogen uitgekeken. Wat me eigenlijk vooral opviel is dat Dubai zo ongelooflijk schoon is vergeleken met Riyadh. Neem nou dat braakliggende terrein voor het hotel (foto). In Dubai vlak en schoon, geen plactic zakje te vinden, in Riyadh een grote bende vol met grof vuil, van halve auto's, afgekloven bankstellen tot en met hele stapels Rockwool (wat zouden ze hier nou willen isoleren, zichzelf?).
We hebben ons prima vermaakt. Begonnen met een dagje strand om te acclimatiseren werden we meteen geconfronteerd met de Islamatische cultuur. Het beoogde park en strand was alleen open voor ladies. Niet getreurd, een stukkie verderop een ander strand gevonden, openbaar. Het water was heerlijk warm, wel ontiegelijk zout, met fantastische golven. Alleen geen ijskraam of friettent te vinden.
Op dag 2 een woestijnsafari gepland. Keurig op tijd opgehaald in een grote 4-wheel-drive voor een bijzonder toeristische attractie. Maar wat geeft het, je maakt zoiets sowieso niet vaak mee. Na een uurtje rijden werden we eerst vermaakt met een valkenshow of beter gezegd een one-falcon-show, waarna we op woestijnrally gingen. We, want we reden met zo'n 80 auto's hetzelfde parcours. Een ruime 20 minuten, heuvel op heuvel af, klimmen, duiken, links, rechts, driften, met een wee gevoel in de buik eindelijk parkeren om de zon in de woestijn te zien zakken...en niet alleen de zon. Daarna in het schemerdonker naar een tentenkamp waar we zeer gastvrij werden ontvangen, waar we een welkomstrondje op een camel mochten doen, waar de valk op de foto ging met ons, om daarna in een sfeervolle omgeving te gaan genieten van heerlijke voorgerechten, hoofdgerechten en een buikdanseres als toetje. Dat toetje heb ik helaas gemist, want ik lag heerlijk te borrelen aan de waterpijp. Halverwege de avond in het donker weer terug.
De dag erna de Khalifa gedaan en de Dubai Mall. De Mall een beperkt succes, want je bent met mannen op pad of je bent het niet. Dus het aquarium en de waterval een succes en de honderd juweliers en het cartier stiletto niet. Wel even genoten toen de nieuwste mode langsliep...een dame gekleed in een ensemble dat in een zuurstokkenkraam niet zou misstaan (foto).
De dag erop met Joost naar Oud Dubai geweest, jawel het bestaat. Voor het eerst in een souq geweest, een geweldige ervaring. We werden meteen het eerste beste winkeltje binnengetrokken, waar een verkoper zijn uiterste (althans dat denk ik) best deed om ons te verleiden tot de aanschaf van traditionele kledij voor Joost. Toen we even later weer buiten stonden met lege handen (koop niet gelukt) stond meteen de buurman klaar met hetzelfde verhaal. En pal daarnaast weer de volgende buurman enz. En allemaal doen alsof je de eerste en de beste klant bent. Nog nooit zoveel keer voor professor uitgemaakt. De goudsouq een stuk verderop was wat ingetogener, maar als je ook maar een blik in een etalage wierp, werd de deur meteen opengemaakt met een uitnodiging om vooral ook binnen te komen kijken. Weer wat verderop de kruidensouq. En weer geen rust om even te kunnen kijken wat ze nu allemaal uitgestald hebben. Ze zijn zo ontzettend happig om iets te verkopen, dat het benauwend wordt en dan slaat de gemiddelde Nederlander dicht. Gevolg? Er vroeg er eentje waar we vandaan kwamen? Netherlands. Antwoord: "Kijken, kopen, kijken, niet kopen". Tsja en zo is het.
De dag daarna met zijn allen naar aquapark Atlantis. Een van de hoogtepunten van een megalomane stad. Vanaf het vaste land met een monorail naar het topje van de kruin van de Palm. Halverwege stopt de trein midden boven een giga bouwput van zeker 16 m diep. Halte Trump, door de financiële crisis een paar jaar geleden gestaakt, ook Donald bijna kopje onder. Het aquapark zelf is een hele belevenis met een scala aan glijbanen en rivieren waar je liggend op een zwemband rustig kunt ronddobberen of door je zoons verleid een diepe afgrond induikt. "Nee papa, deze is leuk, die kun jij", met aan het einde van een lange rij, wanneer bij mij de twijfel toeslaat of ik dit nu wel echt wil, het antwoord op mijn vraag wat ik onderweg allemaal ga meemaken luidt "Geen idee, we hebben deze nog niet gedaan". Fijn zo, weer een ervaring rijker.
De eennalaatste dag hebben we van de natuur genoten. Voor papa een grote Chevrolet Tahoe gehuurd, zo'n monster, 4 wheel drive, 1 op 6, puppy power. Van Dubai naar het oosten over asfalt door de woestijn, de bergen tegemoet. Via de historische stad Hatta (geen idee eigenlijk waarom het historisch is), naar de oostkust, genoten van mooie schelpen op het strand. Onderweg passeerden we van die toko's waar ze van alle soorten aardenwerk verkopen, de echte toeristenbranche. Geen mens te bekennen, schijnbaar uitgestorven. We rijden er stapvoets langs, blijkt er zomaar ineens leven te zijn. Uit iedere toko komt een verkoper aangevlogen, breed gebarend, aandacht trekkend, verbaal bijzonder getraind, onderwijl meelijwekkend kijkend. Ik rijd langzaam door, waarbij er in de auto opgemerkt wordt dat ik dat eigenlijk niet kan maken, er praat toch iemand tegen je? Dan stop je en geef je toch antwoord? Oeps, zeker niet meegeweest naar de souq. Special price for you professor.
De laatste dag weer naar het strand, Jumeirah park and beach, nu wel geopend voor mannen en voor vrouwen. Lekker genoten van het warme water, bakken in de zon.
's Avonds naar het vliegveld en dan zit het er al weer op. Helaas al afscheid moeten nemen voor de douane, want mijn vlucht gaat eerder en op een moment dat de incheckbalie van Hettie en de jongens nog niet open is. Wel raar, kom je terug van vakantie, kom je niet samen thuis.

Tot volgende week.

Zicht vanuit het hotel, in de verte de Burj Khalifa.

 

Zuurstok

 

Ondergaande zon.

 

Dubai haven, "oude" stad.

Speelgoedauto. 

Hatta.

Overstekend groot wild.