Bas at Riyadh: september 2014

En het verhaal gaat nog even verder over de auto’s. Een dankbaar onderwerp, eigenlijk niet zozeer de auto’s als wel het verkeer. Ik ben nog steeds niet uitverbaasd hoe dat hier allemaal werkt. Een week verder en de Spaanse collega heeft nog steeds zijn auto niet terug. Nu werkt (J) het hier zo dat je een lokale vertegenwoordiger mee moet nemen als je iets van een overheidsdienst iets gedaan wilt krijgen. Zo ook als je naar de politie moet. Ook wel handig i.v.m. de taalbarrière. De lokale vertegenwoordiger heeft inmiddels wel ontdekt waar de auto zich nu in Riyadh bevindt, maar dat wil nog niet zeggen dat ie morgen al terug is. Het "buhkra-inshallah"-principe is hier van toepassing, beter bekend als "mañana mañana".

Vandeweek was ik zelf ook aan de beurt. Niet met een bekeuring maar ik kreeg onderweg bezoek van een Arabier die bij het invoegen op een lokale weg hoogstwaarschijnlijk alleen over zijn schouder aan het kijken was en mij over het hoofd zag. Gevolg: een buts boven mijn achterspatbord. Nu geldt hier het principe dat als je als expat een aanrijding krijgt je sowieso schuldig bent, want je hebt er zelf voor gekozen in dit land te vertoeven en de lokalen woonden er al. De Arabier was hier blijkbaar niet van de op de hoogte, want hij wilde zo snel mogelijk weg. De tijd die ik nodig had om een telefoontje met het hoofdkantoor te plegen kon ik hem nog tegenhouden, maar na het uitwisselen van de telefoonnummers en stiekem snel een foto van zijn kentekenplaat, was ie weg. En gelukkig…geen politie. Dat was voor mij dan ook wel weer prettig. Wel een raar idee dat je je beste vriend moet proberen te ontlopen. Voor de rest wordt het verzekeringswerk, gelukkig had ik 2 getuigen aan boord, ook expats, zullen wel niet geaccepteerd worden mocht het nodig zijn.

Op metrolijn 4 is er nu ook een vertegenwoordiger aangeschoven die de elevated stations gaat doen. Dit houdt voor mij in dat ik me nu alleen nog maar hoef bezig te houden met de elevated stations van lijn 6, in totaal 5 stuks. Waarom deze wijziging doorgevoerd is weet ik niet, mij is niets gevraagd en ik heb de wijziging via via vernomen. Ik heb het idee dat het te goed ging met de stations en dan wil er altijd wel iemand meeliften. Succes kent vele vrienden, zei hij vol zelfvertrouwen. Mijn counterparts bij de ontwerpende partij waren echter niet zo blij. Ze slaakten een grote zucht. Kink in de kabel in een team dat goed liep. De nieuwe man komt uit Korea en blijkt al een paar woorden Engels te kunnen: “yes, no, monning, kestion”. Een overleg met de opdrachtgever dat deze week gecancelled was zonder dat wij daarvan op de hoogte waren, resulteerde in een trip voor nop en tijdens de terugreis maakte de beste man een typerende opmerking. Ik geef keuze uit 3 mogelijke antwoorden (vertaald): 1. Shit, daar gaat onze kostbare tijd, die hadden we wel beter kunnen besteden, 2. Dit was eens maar nooit weer, 3. Nu mis ik mijn middagslaapje. De tijd gaat nu in…. Uit interesse, ik ben nou eenmaal sociaal ingesteld, probeerde ik in de auto een gesprek met hem aan te knopen en vroeg waar hij nu Riyadh woont (Where do you live in Riyadh?). Het eerste antwoord was “yes”. Enfin, 2 kilometer verder had ik mijn vraag aan hem uitgelegd. Ik heb het even gecheckt bij de Engelsen die ik tevens in de auto had, maar mijn Engels was ruim voldoende duidelijk naar hun mening. Nou goed, sterkte maar weer. Komt wel goed schatje.

Gisteren zijn we met een paar man naar de shishashops geweest. Een collega wilde er eentje aanschaffen en had deskundig advies nodig. We hebben ons wederom staan vergapen aan duizenden verschillende waterpijpen, ook met hele leuke slangen in boa-uitvoering. Er zijn er zelfs met Real Madrid of Barcelona-logo's erop, gekkigheid. Op straat werden we onaangenaam verrast door de plotselinge aanwezigheid van een heuse schorpioen, een zwarte. Niets gebeurd hoor, maar toch loop ik nu met de kriebels rond. Goed mijn schoenen uitschudden voor ik ze aantrek en mijn bed opschudden voordat ik erin kruip. Eigenlijk hoef ik me daarover geen zorgen te maken, want er is geen beest die dat territorium overleeft. Maar al met al was het rare gewaarwording. Ze zitten hier dus wel. Helaas geen foto, want hij verstopte zich onder een auto. Ik vond het zomaar prettig dat ik geen slippers aanhad, maar gewoon dichte schoenen.

Dat was het weer voor deze week en volgende week. Ik moet weer even het land uit voor een visumvernieuwing. Dat houdt in dat ik dinsdag naar Dubai vlieg voor werkoverleg aldaar met een onderaannemer en vrijdagnacht doorvlieg naar Nederland. Dan naar het visumbureau en als het meezit ben ik op 26 of 27 september weer present. En dat wordt dan mijn laatste periode….

Temperaturen vanaf 05-09-2014: 42-43-43-42-41-40-41-41. Het is nu al zolang warm geweest dat er geen koud water meer uit de kraan komt.

Buts in de auto.

Staaltje luchtvervuiling (en dat al om 6 uur).

Wilde hond vlakbij de compound.

(die kleine staat veel verder weg, lijkt net op ie opgegeten wordt)

Om het verhaal van deze week te beginnen keer ik nog even terug naar de vorige week. Ik was natuurlijk een tijdje weggeweest uit Riyadh en toen ik 's ochtends naar mijn werk wilde gaan kreeg ik de auto niet open. Geen enkele reactie op de sleutel, volledig levenloos. Ik kon er niet in. Batterijtje op dacht ik bij mezelf. Pas 2 weken mee gereden, autosleutel in huis laten liggen in Riyadh, het leek me niet waarschijnlijk, maar ze zullen bij de garage wel een lege batterij erin gedaan hebben. Ik had wel gezien dat de auto met een normale sleutel geopend moest kunnen worden, maar die had ik niet, vast de reservesleutel gekregen. Wat een vooroordelen, niet waar?. Gelukkig zag ik in de verte net een collega vertrekken en na een telefoontje kon ik meerijden naar kantoor. Dan maar even halverwege de dag de auto van een collega lenen en een batterijtje gaan scoren was mijn gedachte. Op het werk het probleem uitgelegd, sleutel laten zien en laten zien waar het batterijtje zat. Terwijl ik daar mee bezig was ging er zomaar ineens nog een klepje op de sleutel open en jawel, daar kwam de normale sleutel tevoorschijn. Goed, ik 's ochtends op pad voor een batterijtje, maar terwijl ik daarvoor op pad ging, kwam het in me op dat ook weleens de accu van de auto leeg kon zijn. Je weet wel, kofferbaklampje blijven branden. Dus ik terug naar de compound, sleutel proberen en jawel hoor, ik kon erin. En nog beter, de auto wilde ook nog starten en nog veel meer beter, hij ging ook weer electronisch op slot met sleutel. En weer open, dicht, open, dicht, open, dicht. Een zucht van verlichting. Blijkt er een slaapstand op te zitten. Als de auto lange tijd niet gebruikt wordt, schakelt de sensor waarmee de sleutel gedetecteerd wordt uit. Om te voorkomen dat de accu leeg raakt..... Maar wie weet dat nou? Wie gebruikt zijn auto nou weken niet? Goed, hij het dus weer. Vooroordelen neem ik terug.
Vandeweek moest ik overdag op pad met het karretje. Had ie in de zon gestaan, dus bloedheet binnenin. Brand ik eerst mijn vingers aan het stuur, vervolgens mijn wenkbrauwen aan mijn zonnebril en daarna weer mijn vingers aan een flesje water dat ik in de auto heb liggen voor het geval je met panne komt te staan. Gelukkig een goede airco aan boord. Had ik overigens al verteld wat een liter benzine hier kost? Ja? Dan nog maar een keer, want we blijven lachen. Voor een halve Riyal per liter zijn we klaar, een tank gaat vol voor 30 Riyal.....6 Eurietjes. We rijden wel 1 op 8 à 9 en degene met een Ford Explorer 1 op 3 à 4!!

Op Google Earth heb ik ontdekt dat er zeer recente foto's staan van de compound en eigenlijk van heel Riyadh. Datum 10-06-2014! Bijgevoegd een afdruk ervan. Duidelijk waarneembaar de ingangspartij van de compound en de chicanes die we moeten rijden om binnen en buiten te komen. Om te laten zien in welke omgeving we zitten heb ik wat filmpje toegevoegd als je wegrijdt van de compound (startend met de chicanes) tot en met een stukje snelweg. 5 filmpjes, speel ze achter elkaar en je krijgt de indruk van de Riyadh Outlet. Autobanden, bankstellen, isolatiemateriaal, allemaal in de aanbieding. Ik zie er ook met enige regelmaat een serie vrachtwagentjes staan die iets staan te lossen. Ik kon tot dusver nooit precies ontdekken wat, maar vandeweek heb ik ben ik erachter gekomen. Tot mijn grote verbazing, het past helemaal niet in deze stad, zag ik onlangs een veegwagentje vlak bij ons kantoor rijden. Jawel, een echt veegwagentje, een beetje de welbekende druppel op de gloeiende plaat. Tsja en toen zag ik zomaar een overeenkomst met de vrachtwagentjes vlak bij de compound....
Het invoegen op de snelweg gebeurt vanuit de berm. Er zijn ook normale opritten, maar dit is nou eenmaal veruit de snelste weg. Ik doe het veilig hoor, auto heeft ruim voldoende power. Aan het einde van het laatste filmpje zie je wat wegbeheer hier inhoudt. Reeds 2 maanden geleden heeft een vrachtwagen het verkeersbord boven de weg geramd!! Tevens een beeld van het vervoer van personeel. Een ander voorbeeld (niet gefilmd) van een collega die op de snelweg een vrachtwagentje zag rijden met daarop een bank, daarop nog een bank, daarop nog een bank en daarop zat een man. Een pickup wagentje met 9 mannen voorin (voorste bank 4, tweede bank 5 naast elkaar) en nog een stuk 15 in de bak is ook heel gewoon.
Aan het begin van de week beleefde een Spaanse collega nog een stunt. Hij reed in de wijk waar we zitten in een straat een klein stukje tegen de richting in. Dit is heel normaal voor Saudies, je moet ook altijd in een eenrichtingsstraat even de tegengestelde kant opkijken alvorens je de straat inrijdt. Hij had echter de pech een politie-agent tegen te komen. Oeps. Paspoort en rijbewijs inleveren en hij moest volgen. 500 m verderop moest hij zijn auto in de berm van de snelweg parkeren, kreeg hij zijn paspoort en rijbewijs terug en moest ie zijn autosleutel inleveren. Neem maar een taxi. Hij moest zich de volgende dag op het politiebureau melden. Daar aangekomen eerst lange tijd wachten, vervolgens naar kamertje 3, daarna kamertje 6, 8, 2, 7, 5, 9 waarna hij een brief meekreeg waarmee hij zijn auto bij het depot op kon gaan halen. Die brief heeft hij eerst laten lezen aan onze HRM, een Saudi. Het blijkt dat de voorwaarden in de brief dusdanig zijn, dat het verstandig is de auto nog niet op te halen. Ik ken die voorwaarden niet, maar de Spaanse collega heeft bijgeleerd.
Tot slot nog een autoverhaal, druk deze week. Ik wilde gisteren vanaf het hoofdkantoor naar een van de andere kantoren in de stad en toen ik weg wilde bleek ik geblokkeerd te zijn door een auto van de opdrachtgever, zonder dat er een chauffeur te bekennen was. Nu is toeteren asociaal, maar gebruikelijk hier, dus ik drukte mijn claxon zo'n 15 seconden in. Daarna kwam er iemand aangestormd, "sorry, sorry, sorry", mooi chauffeur gevonden. Auto bleek op slot en hij klopte op zijn broekzakken...geen sleutel. Hij terug naar binnen, 2 minuten laten terug..."key is in the car and somebody locked it". Hij kreeg meteen hulp van een derde die als een konijn uit een hoeg hoed ten tonele verscheen, met een schroevendraaier en een stuk ijzerdraad. De schroevendraaier werd tussen de daklijst en autodeur gezet waardoor het stuk ijzerdraad naar binnen kon om van binnenuit de deur open te kunnen krijgen. Draad te kort, dus dichter bij de spiegel nog eens geprobeerd. Ik zag 2 deuken in de daklijst zitten, vervolgens sprong de glazen sierstrip langs de voorruit kapot (foto) en na zo'n 15 minuten proberen hadden ze 'm open. Auto flink beschadigd, niet geheel waterdicht meer want de rubbers waren ook beschadigd. A je to buur. Maar goed, ik kon weg, vroemmm.

Dan nog een laatste anecdote. De eerste Koreaan is met een winterjas aan op het werk verschenen. Hij heeft het binnen te koud. Gaat wat worden met die jongen.

Temperaturen van de afgelopen week (vanaf 30-08): 42-43-43-42-41-42-42.

Tot volgende week.