week 7,5

Dit wordt voorlopig even mijn laatste berichtje vanuit Riyadh Beach, want.....jawel, komende vrijdag reis ik af naar Nederland. Kerstvakantie vieren met Hettie en de mannen. Lekker warm thuis op de bank, jongens tegen me aan, Tripletje erbij, waarschijnlijk in slaap vallen...ik zie het helemaal zitten.
Ook tijd om even terug te kijken wat er zoal de afgelopen bijna 8 weken allemaal gebeurd is, even de rust nemen om alles te laten bezinken.
Belangrijkste winstpunt is dat ik toch wel een beetje gewend ben geraakt aan de cultuur van het omgaan met Arabieren. Zoals collega Marius al zei voordat ik hierheen kwam "op zich valt het allemaal wel mee, zolang je je maar gedraagt". En zo is het. De mensen zijn beleefd en respectvol in de omgang (kunnen we in Nederland nog wat van leren) en je merkt dat ze het waarderen als dat wederzijds is. Glimlach en je krijgt een glimlach terug. Nu beperkt het contact dat we met de Saudisch hebben zich voornamelijk tot de mannen in de supermarkt en ons wekelijkse avondje uit, maar het is op zich prettig winkelen hier. Respecteer echter de family corners en de family days in de Malls, je hebt daar als single nou eenmaal niets te zoeken. Humor is er ook. Laatst grapte de kassier in de supermarkt dat ie dicht ging op het moment dat ik aan de beurt was na in een lange rij gewacht te hebben. Ik keek 'm even niet begrijpend aan, waarna hij snel meldde dat het een grapje was. Mijn tegengrapje snapte hij echter niet. Ik moest 105 SAR betalen en toen ik hem 100 gaf met de mededeling "you can keep the change", was het niet goed. Over het algemeen vriendelijke mensen, maar geef ze geen auto onder hun gat....
Ook de Saudisch op de werkvloer zijn prettige mensen om mee samen te werken, evenals overigens de Spanjaarden en de Koreanen. De samenwerking kan nog behoorlijk wat verbeteren, maar men is geïnteresseerd in de ander en in andermans cultuur. Daar ligt m.i. toch de basis van de samenwerking. Een annecdote. Als we koffie halen, nemen we geregeld ook wat mee voor de anderen. Als je een Spanjaard vraagt of ie koffie wil, dan krijg je een antwoord dat je verwacht, "yes please" of "no thanks". Als je het echter aan een Koreaan vraagt, dan kijkt ie eerst verschrikt rond op zijn bureau om je vervolgens met grote ogen aan te kijken met de vraag "Why?". Grappig is verder dat bijna alle Koreanen een Westerse naam aangenomen hebben, voor ons gemak. Een collega stelde vandaag voor dat wij als meedenkende collega's ons dan maar allemaal Lee of Park moeten noemen (al filosoferend kwamen we uit op FriendLee, Mostlee, Speciallee, Officiallee, Businesspark, go-through-the-park, Hydepark, etc.).
We kijken overigens nu al uit naar de WK volgend jaar, waar we allemaal mogen optreden (behalve de lokale voetbalhelden). Een pooltje opzetten zal niet gaan, want dat is ten strengste verboden in Saudi Arabië.
Afgelopen donderdag zijn we naar een souq geweest, een Arabische markt waar ze allerlei spulletjes en meuk verkopen. Een soort Koninginnedag-markt, maar dan zonder Maxima. Het viel me op dat er veel vrouwen achter de kraampjes zaten, eigenlijk heel ongebruikelijk, want die je mag als single helemaal niet aanspreken. We hebben niet uitgeprobeerd hoe dat dan werkt. We hadden wel de nodige bekijks, blijkbaar komen er heel weinig Europeanen naar de betreffende souq.
Vorige week ook een keer naar Ikea geweest, we waren net thuis. 't Is dat er op de borden in de winkel Arabische teksten staan, anders zou je niet weten in welk land je zou zijn, compleet hetzelfde assortiment als bv. in Nederland. Zelfs de betonnen winkelwagenpaaltjes op het parkeerterrein zijn hetzelfde en ze staan in dezelfde volgorde scheef. Lekker Zweedse balletjes gegeten met fries en mayo.

Zo dat was het weer zo'n beetje voor deze keer. Vanavond eindelijk eens lekker kunnen genieten (live op janlul.com - sorry voor de naam, kan het ook niet helpen) van mijn favoriete voetbalcluppie. Voor de eerste keer sinds ik in Riyadh ben, dat ze eindelijk weer eens een competitiewedstrijd gewonnen hebben. Zucht. Utreg bedaankt.

Ik wens iedereen fijne feestdagen en een voorspoedig begin van alweer 2014. Voor iedereen een warm en kleurrijk jaar toegewenst en vooral veel gezondheid. Ik kom weer in de lucht half januari. Ik ga nu voor 2 weken naar Nederland op vakantie en aansluitend ben ik nog een paar dagen in het land i.v.m. een nieuw visum. Ik vertrek weer uit Nederland op 09 of 10 januari.

groetjes Bas.

Bij Ikea geweest en Bas heeft weer een favoriete grote kaars gescoord.

Toch een beetje kerstmis, een lichtpuntje in de donkere dagen.

Je bent wolkengek of je bent het niet, wederom een mooie zonsopkomst.

Week 6

Alweer een bijzondere week in Riyadh. Het gaat welhaast ongemerkt voorbij, maar eergisteren was het natuurlijk ook hier Sinterklaas. En we hebben het gevierd met alle Riyadh-collega's op eentje na helaas, want die was op visumreis naar Nederland. Het Sinterklaasfeest blijft een leuk fenomeen om uit te leggen aan de buitenlandse collega's. De term Santa Claus werkt verwarrend, dus gewoon maar Saint Niklas gebruikt. Als je dan verteld dat die man in Spanje woont, per boot van Spanje naar Nederland reist en zomaar verdwijnt als ie met zijn paard op het dak is geweest, dan heb je lachers op je hand. Naughty children for punishment to Spain? Let me go there!! Yes and when you do your upmost you'll be send to Riyadh. Hilariteit alom.
We hebben pakjesavond gevierd bij een collega thuis. Eerst gezamelijk een buffetje genutigd en daarna allemaal een cadeautje gekregen met ook voor allen een leuk gedicht. Bij mij natuurlijk een sneer van mijn Nederlandse tegenpool, omdat sinds ik weg ben mijn cluppie welhaast geen punt meer heeft binnengehaald. Sowieso al zware tijden hier, want zomaar ineens is iedereen fan van een clup die boven ons op de ranglijst staat (wordt steeds moeilijker kiezen voor hen). Goed, dat terzijde. Het cadeautje bestond uit een handig boekje over Saudi Arabië, een leuk geschenk.
In Nederland werd natuurlijk ook Sint gevierd, wat ik gisterenavond via Skype heb mee kunnen maken. Een lange zit voor de buis (van acht tot half een), maar een gezellige boel.


Kinderkerstfeest

De middag ervoor was een mix van culturen door elkaar. Zit ik op het ene moment nog Sinterklaasgedichten te schrijven voor in Nederland, ga ik een half uurtje later naar buiten, krijg ik met 25 graden boven 0 zomaar ineens Rudolph the Rednosed Reindeer om de oren. Blijkt inmiddels bij mij voor de deur het kinderkerstfeest op de compound losgebarsten te zijn. Wat later, terwijl ik bij het zwembad een boek zit te lezen hoor ik Gloria in Excelsis Deo door de speakers schallen, in een keer vermengd met de oproep tot het middaggebed Asr uit de speakers van een nabijgelegen moskee. Mocht je al twijfelen waar je bijhoort, dan ben je hier zeker nu de weg kwijt.


De straat wordt geveegd

Het was grappig om de voorbereidingen voor het kerstfeest te zien. Wekenlang lag bij mij voor de deur een halfafgemaakt terrein, werd er sinds afgelopen maandag alles op alles gezet om het af te krijgen voor het feest. Er werd gewerkt tot 's avonds laat aan verlichting aanbrengen, graszoden leggen, bestraten, versleten palmbomen vervangen, oppoetsen (zie stoffoto) en tot slot asfalt smeren. Alles klaar nu, alhoewel ik benieuwd ben of de graszoden het zullen overleven. De ene dag gelegd worden, de andere dag als ondertapijt voor een speeltuin, barbecue, marktje, terras en springkussen dienen, lijkt me een aardige beproeving.

Tot slot van deze keer, kregen we een bericht dat binnenkort het sportcentrum mogelijk, misschien, als het meezit, zonder verdere tegenslag, in januari zal opengaan. Bijgaande panoramafoto laat alvast een voorproefje zien van een van de sporthallen. Daar kunnen we in Nederland een puntje aan zuigen, indrukwekkend!

Tot volgende week.

 En natuurlijk nog even een mooie zonsopkomst.