week 3

Hoi allemaal,

Daar ben ik weer, niet op zaterdag zoals ik beloofd had, maar op zondag.
Ik had aan een van onze chauffeurs beloofd dat ik gisteravond naar dé voetbalmatch van Saudi Arabië zou kijken, die tussen Al Nasr en Al Hilal. Een soort finale van de championsleague in SA. Dat heb ik dus gedaan. Een "welbestede" avond, zeker toen ik na 12 minuten in de tweede helft wakker werd nadat ik op de bank in slaap was gevallen. Groot feest in de stad voor de lokale FC, want Nasr heeft gewonnen. Maar ook als Hilal had gewonnen was het groot feest in de stad geweest, want ook die komen uit Riyadh. Altijd feest hier. Ondertussen word ik geplaagd door een collega die in gaten heeft gekregen dat RKC gewonnen heeft. Hier zwijg ik verder over.
Het voetbal is hier van hoogstaand niveau, althans er zitten spelers bij die aardig kunnen ballen. Wat opvalt is het respect voor de scheidsrechter, er wordt geen commentaar op de leiding gegeven. In de rust, vlak voordat ik de binnenzijde van mijn oogleden ging bestuderen, werd de nodige aandacht gegeven aan een paar hoogstaande Arabieren, althans gemeten naar de tijd dat ze in beeld waren en de poging van de cameraman om ze in beeld te houden. Geen idee wie het waren, maar waarschijnlijk zonder hen geen voetbal. De chauffeur wist vandaag te melden dat de Saudisch in het hele Midden Oosten veruit het beste voetbal spelen. Maar op mijn vraag waarom ze dan niet meedoen met het WK, was het antwoord wel confronterend. Omdat de spelers die aardig kunnen spelen geen ras-Arabieren zijn en daardoor uitgesloten zijn van deelname. Ze worden niet geaccepteerd als Arabieren.
Tot zover het voetbal.

Afgelopen donderdag ben ik met 4 collega's naar Dubai geweest voor de verplichte 30 dagen visumtrip. We hebben zelf een nachtje geboekt in een hotel, zodat we even een avondje konden relaxen. Dat relaxen is gelukt, we kwamen in het hotel aan ten tijde van happy hour. Een hele gezellige avond was het gevolg. Zeker toen we netjes de vraag kregen of we nog wat wilden bestellen binnen happy hour toen dat bijna voorbij was. De tafel was dus even later gevuld met bier en we konden nog even vooruit. Tsja, we blijven Nederlanders natuurlijk.
Op vrijdag hadden we een bezoek gepland aan de hoogste toren ter wereld, de Burj Khalifa. Het verhaal wil dat tijdens de bouw van deze toren Dubai welhaast failliet was en er geen geld meer was om de toren af te bouwen. Een naburig emiraat is toen financieel bijgeprongen onder de voorwaarde dat de naam van de toren verbonden werd aan dat emiraat. Een doorn in het oog natuurlijk.
Je kunt niet helemaal bovenin komen, te weinig ruimte en privébezit, maar op ruim 450 m ben je toch al aardig boven het aardoppervlak verheven. We hadden niet al te best weer, een beetje heiig door oplossende bewolking van zee. Maar toch een hele belevenis. Ik heb foto's en filmpjes, maar die ga ik nu niet plaatsen, want de famlie Van Aart gaat zelf de toren "beklimmen" in april en dan zou de verrassing eraf zijn. Het mooie is wel dat het mogelijk is om in alle richtingen rond te kijken. Wel even een groep met bejaarde, lawaaierige, opdringerige Russen aan de kant werken (wat een lucht komt daar vanaf), maar dan heb je ook wat. Na de toren en aansluitende lunch was het alweer tijd om te vertrekken. Met de metro naar het vliegveld, ook al een belevenis, omdat Dubai metro onbemande treinstellen heeft. Je kunt dus echt helemaal voorin staan en een leuk filmpje maken (net of ze de rails onder je doortrekken). Ook een filmpje van het metroviaduct toen we er langs reden met een taxi, maar eigenlijk is het filmpje bedoeld voor de Afrikaantjes die langs de weg staan...kilometers achter elkaar. Honderduizenden Afrikaantjes...helemaal gelukkig.
Nog even een versnapering op het vliegveld (hier is wel een foto van) en daarna met Emirates weer terug naar Riyadh. De piloot was niet helemaal in vorm, want na touchdown maakte het toestel een enorme zwieper over de landingsbaan. Gelukkig geen tijd gehad om echt te schrikken, want voor je het weet is zoiets ook weer voorbij. Was vast een Arabische chauffeur.

Tot volgende week.

 

 

En dat gaan we nu ook doen in Riyadh.

 

Proost!!

 

En ook dit gaan we in Riyadh doen.
Maar let even op de oranje vriendjes, nu wel geüpload.
Ik moest even de uitgebloeide bloemen eruit halen.