5-3

De Ramadan loopt op zijn einde. Je kunt het merken aan de drukte op straat en natuurlijk ook aan de berichtgeving in de pers. Was de afgelopen weken het straatbeeld overdag bijzonder rustig, het begint de laatste dagen drukker te worden in de avondspits al tijdens de daglichtperiode. Vorige week zijn we uit wezen eten bij een steakhouse en op weg ernaartoe was er geen kip te beleven op straat. Eenmaal binnen bij het restaurant was er geen plaats en moesten we wachten (prayertime net voorbij) en toen we anderhalf uur later weer buiten stonden was het restaurant praktisch leeg en was het een verkeersdrukte van jewelste. Niet dat al die mensen op straat natuurlijk uit het restaurant kwamen, maar blijkbaar duurt de iftar (avondmaaltijd tijdens Ramadan) kort en gaan de mensen daarna meteen op pad om de schade in te halen. Eid al Fitr (Suikerfeest) belooft een echt groot feest te worden. Hier en daar zie je in de wijken al voorbereidingen, daar waar tenten worden opgebouwd. Tevens de mededeling dat gedurende 4 dagen alles, maar dan ook alles dicht is! Een cartoon in de krant met een vrouw die haar man een boodschappenlijst overhandigd waarbij hij zegt "maar de chauffeur heeft verlof".

Op het werk hebben we nog steeds de twee koffiekamers ter beschikking en het leuke daaraan is dat je "verplicht" bent te socializen. Zo had ik vandaag een gesprek met een Spanjaard die vorige week vrijdag met een paar anderen naar Damman was gereden om even het strand te bezoeken (5 uur heen, 2 uur strand, 5 uur terug). Ze hadden daar 'desert roses' gevonden, een soort kristal van gips en zand vaak in de vorm van een roos. Nu dacht ik bij Desert Rose eerst aan de Roos van Jericho, een plant die tientallen jaren in de woestijn kan overleven zonder water. Na wat over en weer wetenswaardigheden uitwisselen (het was een serieus gesprek) komt plots een van de bazen van de Koreanen met de opmerking "I've a secret. Do you know what to do when you're in the desert and you don't have any water?" Wij geen idee natuurlijk, zegt die gast "Drink orange juice." Met een stalen blik, ik helemaal verbaasd, een Koreaan met humor, de man bij ons die nooit lacht. Ik heb hem net geen klap op zijn schouder gegeven.
Een andere Koreaan had vorige week ook humor, alleen begreep en begrijpt hij het zelf niet. We hebben onlangs een organisatiewijziging moeten doorstaan en daarbij is er een Koreaan control manager geworden (mijn grote vriend, koning e-mail). Zegt een andere Koreaan "Now he's pushmanager". Maar als een Koreaan pushmanager zegt, komt dat eruit als pussymanager. Dat vinden wij nou weer wel bij hem passen.
Onlangs ook een Spanjaard wat Nederlands geleerd, "Het weekend staat voor de deur" en "Alles kits achter de rits?". Nu hoorden we laatst op een donderdagmiddag "He he, de weekend staat achter de deur". Komt wel goed met die jongen.

Inmiddels rijd ik hier al weer een weekje rond in mijn bolide en ik moet zeggen het gaat goed. Het is natuurlijk rustig op de weg en dat is mooi meegenomen om even te wennen, maar ik moet zeggen dat het tot dusver mee valt. Het merendeel rijdt best netjes, al zit daar een groot percentage tussen dat zich daar niet van bewust is. Dat merk je als zo iemand vanaf de middelste rijstrook op de snelweg zo maar ineens gaat uitvoegen helemaal aan het einde van de uitvoegstrook. Oh ja, hier moest ik eraf. Het lijkt erop dat het autorijden voor hen een aaneenschakeling van verrassingen is. Het percentage malloten is overigens groot, ik denk zo'n 5 à 10 procent, kenmerk hard rijden, echt bumperkleven, seinen met de lampen van grote afstand, remi-gedrag. Er is maar een manier om er mee om te gaan...geef ze de ruimte. Het nadeel van zelf rijden is dat je ze nu ook in je spiegels ziet aankomen, terwijl bij meerijden je ze alleen maar voor je ziet. Ik denk overigens dat jullie je zorgen moeten gaan maken als ik weer in Nederland ben :-)

Vandeweek nog een bijzonder overleg gehad. Na wat e-mail-discussies wilde de vice president van Mitsubishi langskomen. Niet die van de auto's, maar die van roltrappen, liften en lopende banden. Ja, ja, ik ben overal in thuis. Of ik een vergaderverzoek wilde doen. Tuurlijk, woensdagmiddag 16 uur. Dat kan niet, wij werken van 9 tot 3. Oeps, Ramadan, niet zo handig. Dan maar woensdagmiddag 12 uur (ik besloot wel wat later te gaan lunchen). Komt er een delegatie van 7 mensen opdraven om hun product te verkopen of beter gezegd in te passen in "mijn" stations, wat hun standaardproduct paste niet. De vice president, een Arabier met Westerse uitstraling (pak met stropdas, geen baard) is zeer direct in de vraagstelling en hetgeen ie van me wil weten. Het gesprek verloopt normaal, ik ben op mijn gemak, totdat ie plotseling de vraag stelt of ie het nou goed gezien heeft dat er vrouwen werken bij FAST. Hoe kan dat? Oeps, denk ik, welke kant gaat dit op? Over beton kan ik veel vertellen en zelfs over roltrappen struikel ik niet, maar dit is even een ander onderwerp. Wat gebeurt er als ik een fout antwoord geef? Ik besluit maar te vertellen hoe het bij FAST in zijn werk gaat, dat onze HRM-manager een Arabier is en dat ik het zelf ook lastig vond om met gesluierde vrouwen om te gaan, omdat mij geïnstrueerd was dat niet te doen toen ik afreisde naar de KSA. Ik kreeg er niet helemaal hoogte van wat hij er van vond, maar ik kreeg wel de indruk dat hij het vooruitstrevend vond. Als voorbeeld hoe we samenwerken, ging per toeval even later de deur open en vroeg gesluierde Noura hoe lang ik de zaal nog nodig had. "Zo gaat dat hier nou" kon ik vertellen. Aan het einde van het gesprek vroegen ze nog naar een collega van me die ze al eerder gesproken hadden. "He's out for lunch", zei ik, me tegelijkertijd realiserend dat dat wellicht ook niet zo handig was om te zeggen. Maar het viel mee, het leek zelfs of ze zich enigszins bezwaard voelden dat ze mijn lunchtijd hadden gebruikt. Goed, alweer wat ervaringen rijker. Het blijft lastig inschatten.

Dat was het weer voor deze week. De komende weken ben ik er even niet. Ik ga op vakantie en ik niet alleen, het wordt hier een complete uittocht de komende dagen. Met Hettie en de mannen gaan ik 2 weken naar Schotland (blijken er hier best wel veel Schotten te werken) en ben ik daarna nog even thuis. Op 23-08 vlieg ik weer naar Riyadh, dus eind augustus weer een verhaaltje voor het slapen gaan.

Tot binnenkort.

Temperaturen van de afgelopen week (vanaf 13-07): 43-43-43-43-44-44-43-42, ik begrijp dat Nederland geprobeerd heeft afgelopen dagen het amateurniveau te ontstijgen :-)